Woensdag 16 juli
Blijf op de hoogte en volg Larissa
18 Juli 2014 | Zuid-Afrika, Durban
Woensdag 16 juli
Na goed geslapen te hebben (gelukkig niet koud gehad!) en ontbeten te hebben, worden we rond half 10 opgehaald door Byron. Hij is de vrijwilligerscoördinator van Mother of Peace. Eerst krijgen we een rondleiding over het terrein. We zien de huisjes, de kerk en de school, die nog best wel groot is. Je hebt de babyroom (voor de allerkleinsten) tot grade 4. Daarna gaan de kinderen naar scholen buiten het terrein. Na de rondleiding gaan we naar het kantoor van Byron, waar hij ons vertelt wat er van ons verwacht wordt, wat de regels zijn etc. Tijden zijn verhaal over HIV zien we opeens een enorme kakkerlak lopen. Byron lacht ons een beetje uit; kakkerlakken zijn hier heel normaal. Na het gesprek gaan we naar een ruimte waar alle huismoeders al op ons zitten te wachten. Er is thee en er zijn allerlei lekkere hapjes, van saucijzenbroodjes tot aan taart. Dan worden we één voor één aan onze huismoeder voorgesteld. Mijn huismoeder (sorry, ik weet haar naam niet) ziet er op het eerste gezicht erg aardig uit. Ze neemt me mee naar haar huisje, waar ze me wel meteen handgemaakte armbandjes probeert te verkopen, haha. Misschien dat ik dat later nog doe, 't schijnt dat de kinderen ook armbandjes maken en dat vind ik dan iets leuker om te kopen. Mijn huismoeder laat me het huisje zien, dat er best goed uitziet. Een woonkamer/keuken, badkamer met bad en douche en drie slaapkamers. Langzaam druppelen de kinderen binnen. Twee kinderen zijn niet aanwezig, die zie ik later. De kinderen moeten mijn naam leren, want ze mogen me van hun huismoeder niet aanspreken met 'volunteer'. Op hun namen moet ik nog goed gaan oefenen, want die zijn nog best wel lastig, haha. Verder noemen de kinderen de regels op die in hun huisje gelden, zoals niet vechten, niet liegen en geen Zulu spreken tegen mij, alleen Engels. Ik heb nog een leuk gesprek met mijn huismoeder waarbij haar mond bijna op haar knieën hangt als ze hoort dat ik studeer aan de universiteit en dat mijn moeder op een kinderdagverblijf werkt en mijn vader politieagent is. Dat zijn hier blijkbaar beroepen met een hoog aanzien, haha. Op een gegeven moment klopt Nina aan en meteen probeert mijn huismoeder haar ook armbandjes te verkopen. Dan is het tijd om te lunchen. Met mijn huismoeder spreek ik af dat ik er om 5 uur weer ben. Terwijl we in de zon zitten (het is super lekker weer!) komen er twee jongetjes aanlopen. Ik ben bezig met mijn mobiel en meteen heb ik één van de jongetjes op m'n schoot. Hij blijkt gek te zijn op liedjes en foto's maken, dus m'n mobiel ben ik voor een tijdje kwijt, haha. Het blijkt dat je ook echt goed op je eigen spullen moet letten, want de kinderen hebben ook meteen onze pindakaas en smeerkaas te pakken. Rond 2 uur gaan alle kinderen naar de playground. Ik besluit om mijn camera mee te nemen en meteen komen er kinderen op af. Of ze zelf ook foto's mogen maken? Vooruit, maar ik houd zelf mijn camera vast, anders ben ik 'm zo kwijt ;-). Na mijn camera opgeborgen te hebben komen er twee meisjes op mijn schoot zitten. Ze willen liedjes luisteren en foto's/filmpjes kijken op mijn mobiel. Soms liggen ze helemaal dubbel, terwijl het echt niet van die grappige foto's zijn, haha. Om 5 uur ga ik richting mijn huisje, waar ik alleen het jongste jongetje en mijn huismoeder aantref. Of ik hem in bad wil doen. Tuurlijk, dus ik doe de stop in het bad. Meteen komt mijn huismoeder aanrennen, de douche is zijn bad. Ah, oké, dat had ik niet begrepen uit het woord 'bath', haha. Na het jongetje gedoucht te hebben en in z'n pyjama te hebben gehesen, biedt mijn huismoeder me versgebakken brood aan. Dat sla ik niet af! Het smaakt heerlijk en ik mag dan ook meer, maar wij moeten zelf straks ook nog koken, dus ik sla af. Alle kinderen zijn binnen en de twee meisjes willen Uno met me spelen. Wel gebruiken ze iets andere regels, maar ach :) Het oudste meisje zingt een liedje van Justin Bieber, dus ik vraag of ze fan is van hem. Haha, echt niet, ze vindt alleen zijn liedjes leuk, Justin als persoon vindt ze helemaal niks. Als ik weer weg wil gaan, zegt mijn huismoeder in eerste instantie 'tot morgen', maar ik ben er maandag pas weer, omdat ik van donderdag tot zondag in Kaapstad ben. Meteen zegt het jongste meisje dat ze wel met me mee wilt. In het vrijwilligershuisje is Begum al aan het koken; Turkse gehaktballen. Zoals het meestal gaat op vakantie, gaat het koken niet zo snel en makkelijk als thuis, dus duurt t even. Begum verzekert ons dat de gehaktballen normaal veel lekkerder zijn, maar ik vond ze prima smaken! Na het eten is het tijd om te douchen en om m'n tas voor Kaapstad in te pakken. We vliegen met alleen handbagage en dat is nog best een gedoe, zeker met vloeistoffen die normaal gewoon in m'n koffer zitten en dus fullsize zijn... De wekker gaat morgen om 4 uur, we worden om kwart voor 5 opgehaald en ons vliegtuig vertrekt om kwart voor 7. Proberen dus een beetje op tijd te gaan slapen, haha :)
Liefs, Larissa
Na goed geslapen te hebben (gelukkig niet koud gehad!) en ontbeten te hebben, worden we rond half 10 opgehaald door Byron. Hij is de vrijwilligerscoördinator van Mother of Peace. Eerst krijgen we een rondleiding over het terrein. We zien de huisjes, de kerk en de school, die nog best wel groot is. Je hebt de babyroom (voor de allerkleinsten) tot grade 4. Daarna gaan de kinderen naar scholen buiten het terrein. Na de rondleiding gaan we naar het kantoor van Byron, waar hij ons vertelt wat er van ons verwacht wordt, wat de regels zijn etc. Tijden zijn verhaal over HIV zien we opeens een enorme kakkerlak lopen. Byron lacht ons een beetje uit; kakkerlakken zijn hier heel normaal. Na het gesprek gaan we naar een ruimte waar alle huismoeders al op ons zitten te wachten. Er is thee en er zijn allerlei lekkere hapjes, van saucijzenbroodjes tot aan taart. Dan worden we één voor één aan onze huismoeder voorgesteld. Mijn huismoeder (sorry, ik weet haar naam niet) ziet er op het eerste gezicht erg aardig uit. Ze neemt me mee naar haar huisje, waar ze me wel meteen handgemaakte armbandjes probeert te verkopen, haha. Misschien dat ik dat later nog doe, 't schijnt dat de kinderen ook armbandjes maken en dat vind ik dan iets leuker om te kopen. Mijn huismoeder laat me het huisje zien, dat er best goed uitziet. Een woonkamer/keuken, badkamer met bad en douche en drie slaapkamers. Langzaam druppelen de kinderen binnen. Twee kinderen zijn niet aanwezig, die zie ik later. De kinderen moeten mijn naam leren, want ze mogen me van hun huismoeder niet aanspreken met 'volunteer'. Op hun namen moet ik nog goed gaan oefenen, want die zijn nog best wel lastig, haha. Verder noemen de kinderen de regels op die in hun huisje gelden, zoals niet vechten, niet liegen en geen Zulu spreken tegen mij, alleen Engels. Ik heb nog een leuk gesprek met mijn huismoeder waarbij haar mond bijna op haar knieën hangt als ze hoort dat ik studeer aan de universiteit en dat mijn moeder op een kinderdagverblijf werkt en mijn vader politieagent is. Dat zijn hier blijkbaar beroepen met een hoog aanzien, haha. Op een gegeven moment klopt Nina aan en meteen probeert mijn huismoeder haar ook armbandjes te verkopen. Dan is het tijd om te lunchen. Met mijn huismoeder spreek ik af dat ik er om 5 uur weer ben. Terwijl we in de zon zitten (het is super lekker weer!) komen er twee jongetjes aanlopen. Ik ben bezig met mijn mobiel en meteen heb ik één van de jongetjes op m'n schoot. Hij blijkt gek te zijn op liedjes en foto's maken, dus m'n mobiel ben ik voor een tijdje kwijt, haha. Het blijkt dat je ook echt goed op je eigen spullen moet letten, want de kinderen hebben ook meteen onze pindakaas en smeerkaas te pakken. Rond 2 uur gaan alle kinderen naar de playground. Ik besluit om mijn camera mee te nemen en meteen komen er kinderen op af. Of ze zelf ook foto's mogen maken? Vooruit, maar ik houd zelf mijn camera vast, anders ben ik 'm zo kwijt ;-). Na mijn camera opgeborgen te hebben komen er twee meisjes op mijn schoot zitten. Ze willen liedjes luisteren en foto's/filmpjes kijken op mijn mobiel. Soms liggen ze helemaal dubbel, terwijl het echt niet van die grappige foto's zijn, haha. Om 5 uur ga ik richting mijn huisje, waar ik alleen het jongste jongetje en mijn huismoeder aantref. Of ik hem in bad wil doen. Tuurlijk, dus ik doe de stop in het bad. Meteen komt mijn huismoeder aanrennen, de douche is zijn bad. Ah, oké, dat had ik niet begrepen uit het woord 'bath', haha. Na het jongetje gedoucht te hebben en in z'n pyjama te hebben gehesen, biedt mijn huismoeder me versgebakken brood aan. Dat sla ik niet af! Het smaakt heerlijk en ik mag dan ook meer, maar wij moeten zelf straks ook nog koken, dus ik sla af. Alle kinderen zijn binnen en de twee meisjes willen Uno met me spelen. Wel gebruiken ze iets andere regels, maar ach :) Het oudste meisje zingt een liedje van Justin Bieber, dus ik vraag of ze fan is van hem. Haha, echt niet, ze vindt alleen zijn liedjes leuk, Justin als persoon vindt ze helemaal niks. Als ik weer weg wil gaan, zegt mijn huismoeder in eerste instantie 'tot morgen', maar ik ben er maandag pas weer, omdat ik van donderdag tot zondag in Kaapstad ben. Meteen zegt het jongste meisje dat ze wel met me mee wilt. In het vrijwilligershuisje is Begum al aan het koken; Turkse gehaktballen. Zoals het meestal gaat op vakantie, gaat het koken niet zo snel en makkelijk als thuis, dus duurt t even. Begum verzekert ons dat de gehaktballen normaal veel lekkerder zijn, maar ik vond ze prima smaken! Na het eten is het tijd om te douchen en om m'n tas voor Kaapstad in te pakken. We vliegen met alleen handbagage en dat is nog best een gedoe, zeker met vloeistoffen die normaal gewoon in m'n koffer zitten en dus fullsize zijn... De wekker gaat morgen om 4 uur, we worden om kwart voor 5 opgehaald en ons vliegtuig vertrekt om kwart voor 7. Proberen dus een beetje op tijd te gaan slapen, haha :)
Liefs, Larissa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
