Kaapstad deel 2

Zaterdag 19 juli

Omdat Robbeneiland vandaag weer niet doorgaat mogen we weer uitslapen. Als ik opsta merk ik wel dat ik gister naar de vuurtoren ben geklommen: ik heb enorme spierpijn in m'n bovenbenen... Anouk lacht me keihard uit, blijkbaar loop ik nogal komisch de trap op, haha ;-). Helaas wordt het helemaal geen Robbeneiland voor ons, de tickets voor zondag zijn uitverkocht. De tafelberg is vandaag ook gesloten vanwege de wind, dus gaan we vandaag ook niet op de hop on-hop off bus. Clive stelt voor dat we naar het aquarium gaan en weer naar het winkelcentrum. Rond 10 uur vertrekken we en zet Clive ons af bij het aquarium. De man bij de kaartjes is de eerste die ons direct herkent als Nederlanders, maar hij heeft dan ook familie in Nederland wonen. In het aquarium zijn veel vissen te vinden (goh) maar ook haaien, schildpadden en pinguïns. We besluiten om te kijken bij het voederen van de pinguïns maar dat is niet zo heel erg interessant dus lopen we verder naar de volgende bassin, waar de vissen en haaien gevoerd worden. Dat gebeurt door een duiker en dat ziet er best cool uit! Je kan hier ook zelf duiken met de haaien, maar dat besluiten we maar niet te doen ;-). Na nog even in het winkeltje rond te hebben gekeken lopen we door naar het winkelcentrum. We eten wat en lopen dan nog maar wat rond, ook al hebben we eigenlijk alles wel zo'n beetje gezien. Om 3 uur hebben we weer afgesproken met Clive en we lopen naar zijn auto. Die heeft hij vlakbij het stadion geparkeerd waar Nederland de halve finale speelde tijdens het wk van 2010. Clive laat ons de rest van het schiereiland zien (Kaapstad en omgeving liggen op een soort schiereiland). We stoppen nog bij Chapmans speak, waar we een mooi uitzicht hebben. Ook zien we dat de golven nog steeds enorm hoog en wild zijn, dus zelfs al hadden we een ticket voor Robbeneiland, Clive denkt dat de veerboot morgen ook niet zal varen. Rond 16.15 uur zijn we weer terug bij Clive's huis. We mogen even bijkomen van alles voor we gaan eten. Clive's vrouw heeft weer gekookt: echte Zuid-Afrikaanse boboti. We krijgen er een hele lekkere rosé bij en ook het toetje is weer enorm lekker. Na het eten zet Clive de wifi voor ons aan, zodat we kunnen skypen en FaceTimen met thuis. Anouks mobiel pakt de wifi beneden niet, dus we mogen op het zoldertje gaan zitten. Na contact te hebben gehad met thuis is het wel weer tijd om te gaan slapen. Hopelijk is de tafelberg morgen open en stopt het met stormen...

Zondag 20 juli

Ontbijt is vandaag iets eerder, omdat het onze laatste dag is en we nog zo veel mogelijk willen zien. Gelukkig is de tafelberg open, dus kunnen we daar nog op! Ik pak mijn spullen weer in (gelukkig past het allemaal nog in m'n rugzak) en dan gaan we op pad, Clive brengt ons naar het aquarium, waar de eerste halte van de hop on-hop off bus is. We krijgen drie dikke zoenen van hem en hij prent mij in dat we echt de tijd in de gaten moeten houden, we moeten natuurlijk een vliegtuig halen vanmiddag. Als we kaartjes hebben gehaald komt net de bus eraan, dus kunnen we meteen instappen. We gaan bovenin zitten, dus we hebben een goed uitzicht. Het verhaaltje dat afgespeeld wordt is er gelukkig ook in het Nederlands, dus we hoeven geen moeite te doen om het te verstaan ;-). De eerste bezienswaardigheid kunnen we niet vinden (het is daar één grote bouwput), maar de rest is zeker de moeite waard. Zo komen we door district 6, een gebied in Kaapstad waar in de jaren 70 de inwoners (van verschillende rassen) werden gedwongen te verhuizen, vanwege de apartheid. Nu zijn daar nog enorme grasvelden te vinden die als een soort herinnering aan die tijd dienen. Het is trouwens heel leuk om de Nederlandse invloeden tegen te komen in Kaapstad! Zo reden we langs de Keizergracht en de Heerengracht. Op een gegeven moment reden we naar boven, richting tafelberg. Daar zijn we uitgestapt om met de kabelbaan naar boven te gaan. Alleen de rij voor de kabelbaan was al een hele beleving: duwende en trekkende Aziaten en een enorm rugbyteam van 54 mensen. De cabine was ook heel interessant: toen we vertrokken begon de schijf waar we op stonden te draaien, zodat als je boven was je een rondje had gedraaid. Wij zaten op de heenweg alleen in het midden en het midden draaide niet mee. Bovenop de tafelberg hadden we een prachtig uitzicht over Kaapstad. In het midden stond een bord met allerlei plaatsen ergens op de wereld, welke kant ze op lagen en hoe ver dat dan was. Natuurlijk hebben we Amsterdam even opgezocht: 9687 km. Na een dassie pizza (pizza margaritha) gegeten te hebben moeten we weer snel naar beneden om de bus te halen. Gelukkig schieten we nog net voor het rugbyteam langs, anders had het wel even geduurd. Op de terugweg staan we wel op de draaischijf. Met de bus rijden we terug langs het strand, waar de golven nog steeds best wel wild zijn, dus aangezien mijn enorme liefde voor varen en golven is het misschien ook maar beter dat Robben eiland niet doorgegaan is. Terug bij de eerste halte zit Kaapstad er toch wel bijna helemaal op. We moeten nog een ticket halen voor de bus naar het vliegveld (nogal wat gedoe met wisselgeld) en dan de juiste bus pakken. Onderweg naar het vliegveld komen we langs een aantal townships, heel indrukwekkend om te zien. Eenmaal aangekomen op het vliegveld zijn we daar veel te vroeg, maar ach, dan halen we in ieder geval ons vliegtuig. De man achter de incheckbalie verbaast zich enorm over het feit dat twee meisjes alleen met handbagage reizen. Tja, we mochten nou eenmaal niet meer meenemen, haha. We boarden een kwartier later dan gepland, maar landen op tijd weer in Durban. Daar is het nog even zoeken naar onze taxi, maar net als we onze chauffeur willen bellen komt hij eraan gelopen. De vrouw naast mij in het vliegtuig vroeg trouwens aan mij of ik Belgisch was; is weer eens wat anders dan Duits. Weer terug op het project treffen we een leeg huisje; blijkbaar zijn Nina en Begüm nog niet terug vanuit de Drakensbergen. Zodra zij weer thuis zijn en we onze verhalen uitgewisseld hebben is het tijd om te gaan slapen. Kaapstad was geweldig!

Liefs, Larissa